سال شروران سینما| آیا تغییری در راه خواهد بود؟

جالب آنجاست که کمپانی سونی قصد دارد تا در اواخر سال 2024 فیلم Kraven the Hunter که داستان یکی دیگر از دشمنان مردعنکبوتی است را نیز اکران کند. حتی یکی از موفق‌ترین فیلم‌های کمیک‌بوکی امسال،Deadpool & Wolverine، در مرکزیت داستان خود شخصیتی را دارد که کارش را به عنوان یک شرور آغاز کرده است؛ ددپول در ابتدا به عنوان دشمن شوخ‌طبع تیم‌های  ایکس ظاهر شد.

شاید در چند سال قبل‌تر، باور این‌که چنین شخصیت‌هایی فیلم اختصاصی خودشان را داشته باشند، غیرقابل تصور بود. اما وجود Kraven the Hunter به‌خودی‌خود نشان می‌دهد که هالیوود تا چه اندازه به این باور رسیده که هر چیزی مرتبط با مارول یا دی‌سی می‌تواند موفقیت بزرگی باشد. فیلم‌هایی با محوریت ابرشروران به نظر گام بعدی در ژانری هستند که با استفاده از منابع کمیک‌های کمتر شناخته شده در جستجوی موفقیت است. اما این باور شاید بدون موفقیت‌های گذشته مانند نگهبانان کهکشان یا جوخه انتحار امکان پذیر نبود، احتمالاً بدون این موفقیت‌ها سه‌گانه ونوم هم وجود نداشت.

به نظر می‌رسد تا حدودی، سینمای ابرقهرمانی به دهه 90 بازگشته است، زمانی که این ژانر عمدتاً متکی بر دنباله‌های بتمن و اقتباس از کمیک‌های کالت مانند The Crow و Tank Girl و Judge Dredd بود. در آن دوران، دو ناشر بزرگ کمیک بوک، مارول و دی سی، شروع به ساختن فیلم‌هایی برای شخصیت‌های منفی خود کردند.

ونوم و ددپول نیز ابتدا به عنوان شخصیت‌های شرور شناخته می‌شدند، اما بعدها به دلیل محبوبیتشان به ضدقهرمان تبدیل شدند و فیلم‌های اختصاصی خود را دریافت کردند. فیلم‌های ابرشرور امسال نیز از ایراد مشابهی رنج می‌برند. آن‌ها شخصیت‌هایی را که جذابیت اصلی‌شان به دلیل خشونت و تاریکی‌شان بوده است را، مهربان و روشن‌تر می‌کنند.  ونوم همیشه به عنوان یک شرور، یک دشمن انتقام‌جو برای مرد عنکبوتی، جذاب‌تر بوده است. اما سری فیلم‌ها آن هرگز به ترسناک بودن او که باعث محبوبیتش شد نزدیک نمی‌شوند. تصور کنید به سال 1988 برگردید و به یک خواننده بگویید که نه تنها ونوم روزی سه گانه فیلم‌های خودش را خواهد داشت، بلکه او به یک Midnight Run تک‌نفره، یک روتین شریک نامتعارف، تقلیل خواهد یافت.

فیلم Joker: Folie à Deux شخصیت آرتور فلک، با بازی واکین فینیکس، را به‌عنوان یک فرد نادیده‌گرفته‌شده و قربانی سیستم به تصویر می‌کشد، و این رویکرد موجب از بین رفتن تمام قدرت روان‌پریشانه شخصیت او می‌شود. شما نیازی ندارید که یک طرفدار سرسخت باشید تا متوجه شوید که تبدیل کردن جوکر به یک فرد قابل ترحم، باعث کاهش جذابیت این شخصیت بزرگ می‌شود.اما آیا واقعاً باید به آرزوهای مبارزه با جرم یک قاتل روانی که دیوار چهارم را در هر فرصتی می‌شکند، اهمیت بدهیم؟

فیلم‌های Venom و Joker، و احتمالا سایر فیلم های شخصیت‌های ابرشرور، با مشکلی جدی و اخلاقی مواجه می‌شوند؛ و آن این است که  تمام این فیلم‌ها این مشکل را با تبدیل ضدقهرمان‌ها به نسخه‌هایی با فضایل و ارزش‌های اخلاقی بیشتر حل می‌کنند که در نهایت ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن‌ها را نقض می‌کند. در نتیجه، این فیلم‌ها به‌نوعی فیلم‌های ابرقهرمانی با ظاهری از ابرشرور هستند.

این فیلم‌ها به‌نوعی یادآور فضای تاریک و تلخ دهه ۹۰ هستند، آن دوران فقط زمانی نبود که کمیک‌ها به سمت خشونت و تاریکی افراطی گرایش پیدا کردند؛ بلکه دوره‌ای بود که بازار کمیک‌ها با انفجار فروش و سرمایه‌گذاری کلکسیونرها به اوج رسیدند و سپس به سرعت فروکش کردند. این روند در نهایت حتی به ورشکستگی مارول در سال ۱۹۹۶ منجر شد. باید گفت که با این روشی که استودیو های هالیوودی در پیش گرفته‌اند و حتی شایدباید گفت که سینمای ابرقهرمانی نیز به همین مسیر در حال حرکت است، با داستان‌هایی از شخصیت‌های شرور که آخرین جلوه‌ها را از خود نشان می‌دهند باید زنگ خطری را برای این استودیو ها به خبرآورد.
باید منتظر ماند و دید تا در سال آینده این استودیو ها چه دست پختی را برای علاقه‌مندان این ژانر و سبک از فیلم‌ها در نظر گرفته‌اند.