هوش مصنوعی در اعتصابات اخیر نویسندگان و بازیگران
تأثیر ظهور هوش مصنوعی‌های پیشرفته بر جوامع مختلف انسانی، از همین حالا قابل شناسایی است؛ مثلاً در اعتصابات اخیر نویسندگان و بازیگران، استفاده از هوش مصنوعی تبدیل به مسئله‌ای نگران کننده برای امنیت شغلی آن‌ها در آینده شده بود.
احتمالاً باخبر باشید که در طول تابستان اخیر تعداد خیلی زیادی از نویسندگان و بازیگران شاغل در هالیوود به دلیل مشکلاتی نظیر دستمزد دست به اعتصاب زده‌اند. در ماه جولای زمانی که 160 هزار بازیگر، در صف اعتصاب قرار گرفتند، استفاده از هوش مصنوعی مسئله‌ای نگران کننده برای آن‌ها بود.
با وجود انکارهای صورت گرفته از سوی اتحادیه‌ی تهیه‌کنندگان، بازیگران مدعی هستند که اتحادیه با استفاده از هوش مصنوعی دست به اسکن کردن بازیگران فرعی زده و حقوق استفاده از ظاهر آن‌ها را با قیمتی کم بصورت مادام‌العمر در اختیار گرفته است؛ مبلغی که احتمالاً برابر با دستمزد یک روز بازیگران باشد (چیزی حدود 277 دلار آمریکا).
به نظر می‌رسد ابراز نگرانی‌ها، به خصوص برای بازیگرانِ در حال پیشرفت واقعی باشد، چرا که طبق این قرارداد ارائه شده توسط نتفلیکس، «بازیگران توافق می‌کنند که از نام، بیوگرافی، صدا و چهره آن‌ها (چه واقعی و چه شبیه سازی شده) در تمام مدیاها و از طریق تمام تکنولوژی‌ها به صورت مادام العمر استفاده بشود و پرداختِ اضافی پس از امضای قرارداد وجود ندارد»!
وجود چنین مسئله‌ای کافی است تا بازیگران از امنیت شغلی خود احساس خطر کنند. زکری گرد، بازیگر استرالیایی می‌گوید استفاده‌ی این چنین افسار گسیخته از هوش مصنوعی می‌تواند یکسره نیاز به بازیگرانِ در حال رشد را از بین ببرد و بحرانی وجودی برایشان به بار بیاورد. صنف نویسندگان هم دلایلی موجه برای ابراز نگرانی در این زمینه دارد؛ آن‌ها می‌ترسند که استفاده از هوش مصنوعی باعث کمرنگ‌تر شدن وظیفه نویسندگان بشود و حتی از آن بدتر، هوش مصنوعی به طور کلی دست به ساختن فیلمنامه‌هایی با فرمول مشخص (مثل فیلم‌های پلیسی) بزند و دیگر نیازی به نویسنده نباشد!
با وجود کمی اغراق، صحبت برمن خالی از بینش نیست؛ اگر هوش مصنوعی‌ها بتوانند کارهایی پیچیده مثل نویسندگی انجام بدهند، از آن‌ها می‌توان در هر زمینه‌ای استفاده کرد و نیاز به نیروی انسانی کمتر و کمتر خواهد شد.
اما از دید تهیه‌کنندگان و کسانی که در خط اجرا هستند، قضیه متفاوت است. داشتن یک آرشیو از بازیگران فرعی که به کمک آن‌ها خیلی راحت می‌توان صحنه‌ها را پر کرد و قیمت‌شان هم در واقع کسری از هزینه استخدام ده‌ها بازیگر است، ایده‌ای است بسیار جذاب! همچنین نوشتن شالوده یک فیلمنامه که تنها نیازمند بررسی مختصر نهایی توسط نویسندگان واقعی است، ایده‌ای نیست که تهیه‌کنندگان به راحتی آن را کنار بگذارند.
با وجود چنین نگرانی‌هایی، تا سال 2026 نویسندگان شغل خود را حفظ شده و امن می‌بینند؛ چرا که با بوجود آمدن یک توافق دو طرفه، نوعی مصالحه برقرار شده است؛ این نویسندگان هستند که انتخاب می‌کنند چه زمانی باید از هوش مصنوعی استفاده کرد و آثار بوجود آمده از سوی هوش مصنوعی به عنوان یک مرجع مورد استفاده قرار نخواهند گرفت. البته که این قرارداد تنها سه سال اعتبار دارد و سه سال زمان نسبتاً زیادی است تا شاهد تغییرات مجدد و رو به جلوی هوش مصنوعی باشیم.
بطور کلی ظهور هوش مصنوعی‌های پیشرفته و افزوده شدن بر توانایی آن‌ها با چنین سرعت زیادی، در حال تغییر دادن شکل صنعت فیلمسازی است و اعتصابات اخیر صنف نویسندگان و بازیگران نشانه‌هایی روشن از این تغییر هستند.
دیدگاهتان را بنویسید